Światowe wzornictwo / mocne strony polskiego designu - wystawa IWP
Mocne strony, tradycje oraz konteksty polskiego designu odsłoniła wystawa „Wartość dodana – światowe wzornictwo z Polski” Instytutu Wzornictwa Przemysłowego (21.05.-6.09.2009).
Kuratorzy ekspozycji: Beata Bochińska – prezes IWP oraz Krzysztof Bielski – dyrektor pionu Upowszechniania Wzornictwa w tejże instytucji postawili pytania: „Czym jest dzisiaj współczesne, polskie wzornictwo? Czy jest ono czytelne dla odbiorców spoza Polski, a jednocześnie zostało obdarzone niepowtarzalnym rysem rodzimości, dzięki czemu można je upowszechnić i rozpoznać w świecie? Jakich „wartości dodanych” poszukujemy w produktach?” Za manifest wystawy posłużyło do dziś aktualne hasło „Piękno na co dzień dla wszystkich”, autorstwa twórczyni IWP, prof. Wandy Telakowskiej.
W przestrzeni sali, której surową, czarno-białą, urozmaiconą ekranami projekcyjnymi scenografię zaprojektował Maciej Jurkowski, zaprezentowano 40 produktów autorstwa polskich projektantów: meble, środki transportu, sprzęt medyczny, systemy IT, ceramika użytkowa, sprzęt oświetleniowy, czy akcesoria do dekoracji domu. Zgrupowano je w siedmiu działach tematycznych: „Estetyka”, „Potencjał Przemysłu”, „Rodzimość”, „Ergonomia”, „Projektowanie Uniwersalne”, „Inżynieria”, „Technologie Cyfrowe”, które identyfikują najważniejsze cechy polskiego wzornictwa. Integralną częścią prezentacji stał się też film edukacyjny „Wartość dodana. światowe wzornictwo z Polski” (reż. Ewa Marcinkowska-Krysiak). Ten nowatorski materiał, zrealizowany na zamówienie IWP, ukazał produkcję obiektu wzornictwa przemysłowego jako niezwykle złożony proces, od edukacji designera, aż po analizę potrzeb klienta i współpracę z producentem.
Choć dotychczas o istnieniu „polskiej” estetyki trudno było mówić i żadnemu z wyrobów rodzimych marek nie udało się zaistnieć w szeregu ikon światowego wzornictwa, ta sytuacja uległa zmianie. W części wystawy „Estetyka – po prostu piękne” zebrano przedmioty z Polski – po trosze obiekty sztuki i produkty przemysłowe, które mogły powstać wszędzie. Ich autorzy przekonują nas, iż piękno może być wartością uniwersalną. Jak choćby Piotr Kuchciński, projektant fornirowanego regału z kolekcji mebli „Xeon” (2003, prod. Fabryka Mebli Balma), który nadając mu zmiękczoną linię, nawiązał do estetyki stream line’u z lat 50. XX w. Dla Tomasza Augustyniaka – autora szezlonga „Mono” (2003, prod. Com40) inspiracją stała się tradycyjna leżanka. Intrygujący element tego mebla o prostej bryle stanowi schowany w tubie ze stali nierdzewnej wałek do podparcia głowy lub kolan. Zaprojektowany przez Macieja Jurkowskiego stół „Stricte” (2007-08, prod. To Collection), w którym szklany lub wykonany z laminowanej płyty blat wsparto na konstrukcji z nierdzewnej stali, przystosowano do często przearanżowywanych miejsc, jak np. sale konferencyjne. Okrągłe, kwadratowe, prostokątne, pięciokątne blaty składuje się pionowo w specjalnych stojakach. Można je też zestawiać, dzięki czemu przechowywanie stołów nie wymaga wiele miejsca.
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
WASZE KOMENTARZE (0) + DODAJ KOMENTARZ