Szklane metamorfozy - trendy w zdobieniu szkła meblowego

W przypadku elementów szklanych w meblach rodzimych (fronty witryn, kredensów, półki) zakres metod zdobienia jest większy. Obejmuje głównie zmatowienie szkła poprzez piaskowanie, nanoszenie wzorów florystycznych – dotyczy to zwłaszcza szklanych frontów w meblach kuchennych, lub barwienie (sitodruk). Jednak krajowe meble szklane raczej nie mogą pretendować do miana oryginalnych pod względem formy i wzornictwa. Bogactwo ornamentyki, odważne, nieomal abstrakcyjne kształty oraz wykorzystanie brokatu jako sposobu dekorowania charakteryzują modele zachodnie.

Sitodruk

Wśród znanych metod zdobienia i obróbki szkła meblowego (szlifowanie, polerowanie, wiercenie, oklejanie taśmą ołowianą w celu imitacji techniki witrażowej lub kolorowymi foliami, przyklejanie elementów dekoracyjnych) najpopularniejszym sposobem jest sitodruk, ze względu na możliwość nanoszenia dowolnych wzorów w różnych barwach. Poza tym sposób ten pozwala zmieniać kolorystykę całych formatek szklanych. Różnica pomiędzy trzema podstawowymi rodzajami sitodruku (zastosowanie farb chemoutwardzalnych, UV-utwardzalnych i sitodruk ceramiczny) wynika z metody utwardzania farby na powierzchni szkła. Kolorowe nadruki mogą być transparentne, nieprzezroczyste, matowe, bądź z połyskiem.

Dzięki technologii sitodruku uzyskuje się również różny stopień zmatowienia powierzchni szklanej, przy jednoczesnej znikomości podatności na zabrudzenia podczas tego procesu.

Fazowanie

Technologia fazowania dotyczy głównie luster, chociaż stosowana jest również w przypadku szkła typu float i antisol (barwione w masie). Polega na „ścięciu” krawędzi szkła w celu uzyskania efektu zwężania się szkła na grubości w kierunku krawędzi. Szlifowana krawędź nie traci na przejrzystości dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi szlifujących (zawierających tlenek ceru).

Piaskowanie

Ta metoda polega na zmatowieniu szkła meblowego poprzez uszkodzenie jego powierzchni korudem, czyli specjalnym piaskiem, uderzającym pod dużym ciśnieniem w taflę szkła. Dzięki tej metodzie można matowić całą powierzchnię bądź też wyłącznie określone miejsca – wówczas powstają wzory na szkle i lustrach. Jeżeli chodzi o lustra, w zależności od rodzaju matowionej powierzchni – wierzchniej czy tylnej, uzyskuje się odmienny efekt dekoracyjny.